Title
Razvoj samoadaptirajućih virtuelnih mašina u cilju poboljšanja ishoda učenja u heterogenom računarskom okruženju
Creator
Stolić, Predrag, 1980-
CONOR:
59507721
Copyright date
2023
Object Links
Select license
Autorstvo-Deliti pod istim uslovima 3.0 Srbija (CC BY-SA 3.0)
License description
Dozvoljavate umnožavanje, distribuciju i javno saopštavanje dela, i prerade, ako se navede ime autora na način odredjen od strane autora ili davaoca licence i ako se prerada distribuira pod istom ili sličnom licencom. Ova licenca dozvoljava komercijalnu upotrebu dela i prerada. Slična je softverskim licencama, odnosno licencama otvorenog koda. Osnovni opis Licence: http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/rs/deed.sr_LATN Sadržaj ugovora u celini: http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/rs/legalcode.sr-Latn
Language
Serbian
Cobiss-ID
Inventory ID
3713
Theses Type
Doktorska disertacija
description
Datum odbrane: 18.04.2024.
Other responsibilities
Academic Expertise
Tehničko-tehnološke nauke
University
Univerzitet u Kragujevcu
Faculty
Fakultet tehničkih nauka
Alternative title
Development of self-adaptaning virtual machines to improve learning outcomes in heterogeneous computing enviroment
Publisher
[P. R. Stolić]
Format
185 listova
Abstract (sr)
Savremeno izvođenje nastavnih procesa u okviru visokoškolskog obrazovanja oslanja se
na upotrebu principa učenja od kuće koji, pored prednosti, ispoljavaju i neke
nedostatke. Jedan od uočenih nedostataka jeste heterogenost računarskog okruženja, kao
rezultat upotrebe ličnih računarskih resursa studenata budući da ti računarski
resursi međusobno ispoljavaju veliku raznolikost.
Način prevazilaženja nastale heterogenosti jeste prevođenje u homogeni oblik
upotrebom virtuelnih mašina. Ovakvim pristupom vrši se približavanje postizanju
uniformnosti nastavnog procesa posmatrano sa stanovišta upotrebe računarske
tehnike. Virtuelizacija unosi novu kompleksnost jer se sve aktivnosti virtuelizacije
sprovode od strane studenata i nastavnog osoblja. To podrazumeva da će se akteri
nastavnog procesa privremeno udaljiti od primarnih ciljeva vezanih za postizanje
pozitivnih ishoda učenja. Potrebno je razviti mehanizme koji će omogućiti
automatizaciju procesa vezanih za primenu virtuelne mašine u nastavnom procesu u
cilju svođenja učešća aktera nastavnog procesa u virtuelizaciji na prihvatljiv
minimum.
Ovo je postignuto razvojem samoadaptirajuće virtuelne mašine koja, u odnosu na
klasičnu virtuelnu mašinu, poseduje adaptivna svojstva u hardverskom i softverskom
smislu. Adaptivnost u hardverskom smislu ogleda se u automatskom prilagođavanju
trenutnim uslovima okruženja u kome virtuelna mašina ostvaruje rad, analizom
parametara okruženja, statističkom obradom istih i predikcijom budućih stanja, čime
se definišu parametri rada virtuelne mašine. U softverskom smislu, adaptivnost se
postiže korišćenjem principa ontološkog inženjerstva čime se svi instalacioni
procesi u okviru virtuelne mašine obavljaju bez direktnog učešća korisnika.
Sve funkcionalnosti realizovanog rešenja potvrđene su odgovarajućim testiranjima.
Abstract (en)
The modern implementation of teaching processes within higher education relies on the use of
the principles of learning from home, which have some disadvantages. One of the observed
disadvantages is the heterogeneity of the computer environment, as a result of the use of
personal computer resources of students, since these computer resources exhibit great diversity
among themselves.
The way to overcome the resulting heterogeneity is to translate it into a homogeneous form
using virtual machines. Virtualization introduces new complexity because all virtualization
activities are performed by students and teaching personnel. This means that the actors of the
teaching process will temporarily move away from the primary goals related to achieving
positive learning outcomes. It is necessary to develop mechanisms that will enable the
automation of processes related to the application of a virtual machine in the teaching process
in order to reduce the participation of actors of the teaching process in virtualization to an
acceptable minimum.
This was achieved by developing a self-adaptive virtual machine that, compared to a classic
virtual machine, has hardware and software adaptive properties. Hardware adaptability is
reflected in automatic adaptation to the current conditions of the environment in which the
virtual machine works, by analyzing the parameters of the environment, statistical processing
of them and prediction of future states, which defines the operating parameters of the virtual
machine. Software adaptability is achieved by using the principles of ontological engineering,
whereby all installation processes within the virtual machine are performed without direct user
participation.
All functionalities of the implemented solution were confirmed by appropriate tests.
Authors Key words
adaptivnost, virtuelizacija, virtuelna mašina, virtuelni hardver,
visokoškolsko obrazovanje, ontološko inženjerstvo, prediktivna analitika, softver,
hardver
Authors Key words
adaptivity, hardware, higher education, ontology engineering, predictive analytics,
software, virtualization, virtual machine, virtual hardware
Classification
378.018.43:004.4/.5(043.3)
Type
Tekst
Abstract (sr)
Savremeno izvođenje nastavnih procesa u okviru visokoškolskog obrazovanja oslanja se
na upotrebu principa učenja od kuće koji, pored prednosti, ispoljavaju i neke
nedostatke. Jedan od uočenih nedostataka jeste heterogenost računarskog okruženja, kao
rezultat upotrebe ličnih računarskih resursa studenata budući da ti računarski
resursi međusobno ispoljavaju veliku raznolikost.
Način prevazilaženja nastale heterogenosti jeste prevođenje u homogeni oblik
upotrebom virtuelnih mašina. Ovakvim pristupom vrši se približavanje postizanju
uniformnosti nastavnog procesa posmatrano sa stanovišta upotrebe računarske
tehnike. Virtuelizacija unosi novu kompleksnost jer se sve aktivnosti virtuelizacije
sprovode od strane studenata i nastavnog osoblja. To podrazumeva da će se akteri
nastavnog procesa privremeno udaljiti od primarnih ciljeva vezanih za postizanje
pozitivnih ishoda učenja. Potrebno je razviti mehanizme koji će omogućiti
automatizaciju procesa vezanih za primenu virtuelne mašine u nastavnom procesu u
cilju svođenja učešća aktera nastavnog procesa u virtuelizaciji na prihvatljiv
minimum.
Ovo je postignuto razvojem samoadaptirajuće virtuelne mašine koja, u odnosu na
klasičnu virtuelnu mašinu, poseduje adaptivna svojstva u hardverskom i softverskom
smislu. Adaptivnost u hardverskom smislu ogleda se u automatskom prilagođavanju
trenutnim uslovima okruženja u kome virtuelna mašina ostvaruje rad, analizom
parametara okruženja, statističkom obradom istih i predikcijom budućih stanja, čime
se definišu parametri rada virtuelne mašine. U softverskom smislu, adaptivnost se
postiže korišćenjem principa ontološkog inženjerstva čime se svi instalacioni
procesi u okviru virtuelne mašine obavljaju bez direktnog učešća korisnika.
Sve funkcionalnosti realizovanog rešenja potvrđene su odgovarajućim testiranjima.
“Data exchange” service offers individual users metadata transfer in several different formats. Citation formats are offered for transfers in texts as for the transfer into internet pages. Citation formats include permanent links that guarantee access to cited sources. For use are commonly structured metadata schemes : Dublin Core xml and ETUB-MS xml, local adaptation of international ETD-MS scheme intended for use in academic documents.